De aanslag op de MH17
03 augustus 2014Toen op 17 juli jl. rond 16.30 bekend werd dat een vliegtuig van Malaysian Airways in Oost-Ukraine was neergestort en hoogstwaarschijnlijk uit de lucht was geschoten, was natuurlijk meteen duidelijk dat dit ongekende internationaal-politieke gevolgen zou hebben. Het gaat immers om een gebied waar door Poetins Rusland gesteunde “separatisten” een oorlog voeren met de wettelijke regering van Ukraine.
Toen even later bekend werd dat het om een lijnvlucht, samen met de KLM,van Amsterdam naar Kuala Lumpur ging en dat veel Nederlanders aan boord zaten, werd ook duidelijk dat Nederland centraal staat in dit drama . Na een paar dagen bleek het om 196 (van de bijna 300) Nederlandse slachtoffers te gaan. Een verschrikkelijke nationale tragedie.
In de eerste van zijn vele duidelijke persconferenties zei premier Rutte zeer terecht dat de allerhoogste prioriteit van het kabinet het terug brengen van de stoffelijke overschotten van de slachtoffers naar Nederland was. Daarna en daarnaast zijn de prioriteiten het kunnen doen van onafhankelijk internationaal onderzoek en het uiteindelijke berechten van de schuldigen van deze aanslag.
Hoe waanzinnig moeilijk het bereiken van de eerste doelstelling zou zijn was op die eerste vrijdag na de aanslag nog niet duidelijk. De beelden van het desolate veld met lichamen en persoonlijke bezittingen zullen wij nooit vergeten. Maximale internationaal-politieke inspanningen van Rutte en Timmermans (denk aan diens sublieme toespraak bij de Verenigde Naties) konden niet bewerkstelligen dat Nederlandse en andere experts meteen toegang tot het rampgebied kregen. Een kwelling voor de nabestaanden.
Pas na twee weken konden Nederlandse en Australische politiemensen /marechaussees en andere internationale deskundigen toegang tot de crashsite krijgen. Pas nu wordt het werk gedaan dat “normaal” na een dergelijke ramp binnen enkele uren van start gaat. En nog steeds is het per dag afwachten of de veiligheid in het (oorlog)gebied hun werk mogelijk maakt.
Een kleine week na de ramp bleek het gelukkig wel mogelijk, dankzij grote inspanning van het kabinet en vele internationale politici en de OVSE, om de tot dan door separatisten en andere lokale mensen verzamelde stoffelijke overschotten met heel veel moeite naar Nederland over te brengen. Vier dagen achter elkaar vonden op vliegbasis Eindhoven zeer indrukwekkende plechtigheden plaats om eer te betonen aan de slachtoffers. Zij kregen hun in Oost-Ukraine gestolen waardigheid terug. Ook die beelden, gevolgd door een even indrukwekkende rit naar Hilversum in een stoet van tientallen rouwwagens,zullen wij nooit vergeten. Ook volgende week zullen nog dergelijke ceremonies plaats vinden, wanneer weer stoffelijke resten naar Nederland komen. Het kabinet en allen die dit organiseren verdienen hiervoor een zeer groot compliment.
Intussen is op de rampplek ook eindelijk het internationale onderzoek naar de oorzaak van de ramp begonnen. Wat er in de tussentijd allemaal is gebeurd met de wrakstukken van het vliegtuig en ander mogelijk bewijsmateriaal zullen wij nooit weten. Toch is het goed om alles op alles te zetten om het bewijs rond te krijgen ,teneinde de schuldigen te kunnen aanwijzen en te berechten. Hoe ongelofelijk moeilijk- internationaal-juridisch- dat laatste ook zal zijn.
Alle aanwijzingen tot nu toe, onder meer van de Amerikaanse inlichtingendiensten en van bekend geworden gesprekken van de separatisten, wijzen op het neerschieten van de MH 17 met een luchtdoelraket die de opstandelingen in oost-Ukraine van de Russen hebben gekregen. Grote op zijn minst indirecte schuld van Poetin dus. Poetin, die zelf meteen de schuld aan de regering van Ukraine gaf. Poetin die met zuinige woorden zijn medeleven betoonde en die ondanks beloften daartoe niet bewerkstelligde dat de rampplek meteen. toegankelijk voor internationale deskundigen was. Poetin,die onverminderd door gaat de separatisten te steunen en van wapens blijft voorzien. Poetin , die de motor is achter de gewapende opstand waardoor de aanslag op de MH17 kon plaats vinden.
Het is dan ook zeer begrijpelijk en terecht dat de Europese Unie en de VS de economische sancties tegen Rusland nu al flink hebben verscherpt. Niet alleen personen in Rusland, maar ook sectoren van de Russische economie worden nu door die sancties getroffen. En dit in het besef dat Rusland wellicht in het nadeel van onze economie tegenmaatregelen zal nemen.
Maar een aanslag op bijna driehonderd onschuldige vliegtuigpassagiers mag niet ongestraft blijven. En al is het juridisch-technische bewijs nog niet rond, strafmaatregelen tegen het Rusland van Poetin zijn nu al meer dan gerechtvaardigd. Ook onze eigen economische belangen moeten daar voor wijken.
Archief