Het einde van een vergissing

22 april 2012

Het gedoogkabinet Rutte-Verhagen-Wilders is gevallen. Ik schrijf deze woorden met genoegen , want deze constructie was vanaf de eerste dag een wangedrocht.
Wilders had steeds de touwtjes in handen, want zonder de PVV was er geen meerderheid voor het kabinet in de Tweede Kamer. Tegelijkertijd bleef hij activistisch oppositieleider die met zijn anti-moslim en anti-Europa retoriek het kabinet steeds in moeilijk vaarwater bracht en de positie van Nederland in Europa en de wereld verzwakte. VVD en CDA gaven voortdurend geen of onvoldoende tegengeluid en tegengas, waarmee ze hun liberale en christendemocratische beginselen geweld aan deden.

Goed dat aan dit alles een einde is gekomen, doordat Wilders ook nu weer uitsluitend aan zijn eigen positie en het belang van de PVV denkt. Wie Wilders kent, had deze afloop kunnen voorspellen. Ook nu had hij weer de touwtjes in handen en begon meteen na het verlaten van het Catshuis met zijn verkiezingscampagne Tegelijkertijd is een kabinetscrisis ( de vierde in tien jaar!) buitengewoon slecht voor ons land. Andere landen en ook de financiële markten en instellingen zien ons als een instabiele factor binnen Europa. Dat vormt een bedreiging van onze economische positie.

Daarom is het van cruciaal belang dat het ineenstorten van de gedoogconstructie de komende periode niet tot politieke en economische verlamming gaat leiden. Er is nog steeds een minderheidskabinet van VVD en CDA dat nu voortvarende maatregelen moet nemen in het belang van de stabiliteit van onze economie. Uiteraard moeten die maatregelen een meerderheid in de Tweede Kamer verkrijgen. Die meerderheid dient per onderwerp gezocht te worden bij verschillende politieke partijen. Het is dan wel nodig dat partijen als de PvdA over hun eigen korte-termijn schaduw heen springen en bereid zijn constructief samen te werken met het zittende minderheidskabinet Rutte-Verhagen. . Op deze wijze wordt dan in ieder geval een gedegen begroting voor het jaar 2013 opgesteld.  Nederland kan aldus met een combinatie van verantwoorde bezuinigingen en structurele lange-termijn maatregelen voldoen aan de in Europa, vooral op Nederlands voorstel, gemaakte afspraken.

Deze samenwerking met oppositiepartijen is ook van belang voor de vorming van een nieuw kabinet na de verkiezingen. Na het debacle van de gedoogconstructie met de PVV en de ervaringen met die partij in de afgelopen achttien maanden, moeten VVD en CDA niet meer samen werken met die partij als ondersteuner van een kabinet of als onderdeel daarvan. Zij moeten zich vanaf nu  richten op een kabinet zonder de club van Wilders, ook als deze als grote of grootste partij uit de verkiezingen komt.

Na achttien verloren maanden, waarin ons land veel schade heeft ondervonden door de verkeerde keuze in de vorige kabinetsformatie door VVD, CDA, maar ook de PvdA, is het tijd voor een nieuw elan. Herstel van de Nederlandse positie en ons aanzien in het buitenland moet daarbij flinke prioriteit krijgen.

Archief