Nederland doet te weinig in Libie

De vertrekkende Amerikaanse Minister van Defensie Robert Gates heeft vorige week snoeiharde kritiek geuit op de militaire en financiële bijdrage van de Europese landen, waaronder Nederland, aan de NAVO. Als dit zo doorgaat staat de NAVO, volgens Gates, “ een deerniswekkende toekomst “ te wachten. Gates hekelde de geringe bereidheid van de Europeanen om te investeren in defensie en zich volwaardige militaire partners te tonen in lopende NAVO-operaties.

De wijze waarop Nederland deelneemt aan de NAVO-operatie ter bescherming van de Libische bevolking is daarvan helaas een goed voorbeeld. Onze F-16’s en onze mijnenjager cirkelen al een aantal maanden rondjes boven en in de Middellandse zee, teneinde de naleving van het wapenembargo tegen Libië te controleren. Dat is niet onnuttig, maar waar het werkelijk om gaat zijn de bombardementen op strategische doelen in Libië zelf. En daar doet Nederland niet aan mee, ook niet nu de missie onlangs voor drie maanden is verlengd. Het echte werk laten wij dus aan anderen over.

Dat onderstreept dat de Nederlandse krijgsmacht niet meer in staat of bereid is om een bijdrage te leveren in de voorhoede van de NAVO. Dat is uiteraard in de eerste en laatste plaats de verantwoordelijkheid van het kabinet en de Tweede Kamer. Bij een meerderheid van de politieke partijen- de PVV voorop- bestaat niet de bereidheid om deze voorhoederol te vervullen.

Met de disproportionele bezuinigingen op de defensiebegroting zal deze situatie alleen nog maar verergeren. Het was niet voor niets dat Minister Hillen na het bekend maken van de door hem zelf ondertekende bezuinigingen openlijk twijfelde aan het operationele vermogen van de krijgsmacht. Woorden die hij na een reprimande van het kabinet schielijk terug moest nemen.

Waarom, is dan de vraag, nog wel vele miljarden investeren in de Joint Strike Fighter, ons nieuwe gevechtsvliegtuig, wanneer deze vliegtuigen toch niet ingezet kunnen worden waarvoor ze bedoeld zijn.