Kabinetsformatie; wat nu ??

05 september 2010

Gelukkig is de poging een minderheidskabinet van VVD en CDA met gedoogsteun van de PVV tot stand te brengen mislukt. Het zou slecht voor het land en voor VVD en CDA zijn geweest, wanneer de PVV van Geert Wilders zoveel zeggenschap over een dergelijk kabinet had gekregen als de bedoeling was. Liberalen zouden niet moeten willen samenwerken met een partij als de PVV die stelselmatig een bevolkingsgroep stigmatiseert en voorstander is van een “ kopvoddentaks “ en van etnische registratie.

Uiteindelijk is de formatiepoging gestrand op het wantrouwen van Wilders ten aanzien van het CDA. Hij kreeg- terecht- geen garantie van Maxime Verhagen dat de fractieleden Ab Klink, Kathleen Ferrier en Ad Koppejan het eindresultaat van de onderhandelingen zouden steunen. De positie van deze drie CDA-fractieleden is op sublieme wijze weergegeven in de inmiddels bekende brief van Ab Klink. In die brief geeft Klink een verbluffend beeld van de opstelling en de doelstellingen en motieven van Geert Wilders, zoals Klink die aan de onderhandelingstafel heeft ervaren. Klink concludeert daaruit dat Wilders motieven en doelstellingen haaks staan op het gedachtegoed van Christen Democraten. En ook op dat van liberalen, voeg ik daaraan toe.  De manier waarop Klink zijn gewetensnood onder woorden brengt , maakt zijn brief tot een historisch document in de Nederlandse politiek. Dat hij formeel niet over de formatieonderhandelingen naar buiten had mogen treden (overigens op verzoek van Verhagen) is van andere en mindere orde. En het is Klink niet aan te rekenen dat zijn brief is uitgelekt.

Met deze goede ontwikkeling in de formatie zijn we wel terug bij af en is er drie maanden na de verkiezingen nog geen enkel zicht op de vorming van een stabiel  kabinet. Terwijl daar in het huidige maatschappelijk en economisch klimaat in ons land en in de wereld grote behoefte aan is. Haast is nu dan ook echt geboden. De tijd van de conventionele werkwijze van onderhandelingen onder leiding van een informateur die bij nul begint is voorbij.

Daarom is het idee van Mark Rutte om zelf een concept-regeerakkoord te schrijven, waar andere partijen zich bij kunnen aansluiten een goede gedachte. Dat moet dan wel een open tekst zijn, waar een groot aantal partijen zich bij kan aansluiten. Rutte moet de gedachte om op deze wijze toch nog een coalitie van VVD, PVV en CDA tot stand te brengen uit zijn hoofd zetten. Die fase is nu echt voorbij !  Hij zou ook serieus moeten nadenken over het aanbod van Job Cohen om samen met hem aan een dergelijke tekst te werken.

Dat laatste zou dan eindelijk kunnen leiden tot de coalitie die ik vanaf het begin de beste, zij het ook niet perfect, heb genoemd: die van VVD, PvdA en CDA, wellicht aangevuld met D66. Het is jammer dat Cohen een dergelijke coalitie tot voor kort heeft geblokkeerd.

Die coalitie zou dan wel binnen korte tijd, zeg twee weken, tot stand moeten komen. Als dat niet lukt hebben de huidige politieke leiders hun kansen verspeeld. Dan is het tijd voor een extraparlementair kabinet, waarin mensen als Winsemius, Veerman, Rinnooy Kan en Louise Gunning op basis van een door henzelf geschreven regeerakkoord gaan samen werken, waarbij zij keer op keer een meerderheid in het parlement moeten verwerven. Dat versterkt ook de positie van het parlement en zal leiden tot een meer inhoudelijke wijze van politiek bedrijven.
 

Archief