Rotterdam, wat nu ?
04 maart 2010Als Rotterdammer kijk ik bezorgd naar de politieke situatie in mijn stad na de gemeenteraadsverkiezingen. Polarisatie en versplintering maken het bestuur van de grootste havenstad van Europa en de meest multiculturele stad van Nederland er niet makkelijker op.
Ik ben blij dat Leefbaar Rotterdam - een “ Wilders light” partij - geen zetels heeft gewonnen en niet de grootste is geworden. Ook verheug ik me over de winst van mijn partij- de VVD- en vind ik het goed dat met de grote winst van D66 het liberale geluid in de Rotterdamse gemeenteraad versterkt wordt.
Het vormen van een stabiel en eensgezind college zal erg moeilijk zijn. PvdA en Leefbaar Rotterdam hebben beide 14 zetels en staan daarmee in zetelaantal mijlenver van alle andere partijen in de Rotterdamse gemeenteraad. De PvdA sluit Leefbaar Rotterdam uit. Ik heb daar begrip voor, alleen al vanwege de wijze waarop Leefbaar burgemeester Aboutaleb bejegent.
Er komt daardoor of een college met een grote PvdA- inbreng, of een college met veel invloed van Leefbaar. Het vormen van een meerderheid is voor beide partijen buitengewoon moeilijk. Niet alleen wat inhoud betreft maar ook omdat er minstens drie andere partijen voor nodig zijn. D66 heeft daarbij een sleutelrol. Als we kijken hoe Alexander Pechtold zich de afgelopen jaren heeft opgesteld tegenover Geert Wilders - vaak zeer terecht overigens! - dan lijkt een Rotterdamse coalitie met D66 en Leefbaar Rotterdam niet voor de hand te liggen.
De mogelijkheid van een “minderheidscollege”, gevormd door partijen die gezamenlijk geen meerderheid in de raad hebben, moet dan ook vanaf het begin niet worden uitgesloten. Een dergelijk college zal keer op keer met goede argumenten een meerderheid in de raad moeten bevechten. Dat zal de debatten in de gemeenteraad meer substantie geven en de dualistische positie van die raad versterken.
Ten slotte Marko Pastors. Het is heel slecht dat de lijsttrekker van Leefbaar Rotterdam heeft gezegd alleen maar wethouder te willen worden. en als dat niet gebeurt geen raadslid te willen zijn. Dat is kiezersbedrog, want wij kiezen geen wethouders, maar gemeenteraadsleden. Het is ook dedain voor de volksvertegenwoordiging- het hoogste orgaan in de gemeente- om alleen maar op het pluche van een wethoudersstoel te willen zitten.
Marko: als je partij in de oppositie komt, bedenk je dan nog een keer over deze onbezonnen uitspraak !
Archief